Το ρουζ είναι η ζωντάνια του μακιγιάζ. Είναι η τελευταία και καθοριστική πινελιά του! Και αν χρησιμοποιηθεί σωστά, δίνει την αίσθηση της υγείας. Μπορεί να είναι σε μορφή κρέμας ή σκόνης.
Για αποτέλεσμα μεγαλύτερης διάρκειας, αν το δέρμα είναι λιπαρό η καλύτερη επιλογή είναι το ρουζ να είναι σε σκόνη, ενώ αν είναι ξηρό σε κρέμα.
Αν θέλουμε να δείξουμε ότι κάποιος μας τσίμπησε το μαγουλάκι και κοκκίνισε εντελώς … φυσικά, επιλέγουμε το ροζ της υγείας ή κάτι σε ροδακινί. Αυτές τις αποχρώσεις τις τοποθετούμε πάνω στα μήλα, ενώ τα μπρονζε-καφετιά τα βάζουμε κάτω από τα ζυγωματικά για να δημιουργήσουν και κοψίματα στο πρόσωπο. Το βερυκοκί – ροδακινί πάει στα περισσότερα χρώματα δέρματος, το ροζ πάει στα πιο ανοιχτόχρωμα, ενώ αν θέλουμε κάτι σε ηλιοκαμένο ανεξάρτητα από το δέρμα μας, προτιμούμε το μπρονζε, μέχρι και τερακόττα.
Προσοχή: η ποσότητα παίζει μεγάλο ρόλο στο αποτέλεσμα! Υπάρχει κίνδυνος να βγούμε σαν τον κλόουν αν βάλουμε πιο πολύ απ ότι πρέπει. Γι αυτό πάντα φυσάμε το πινέλο πριν το βάλουμε στο μάγουλο. Και το δουλεύουμε από τα μήλα προς τα αυτιά.
Σημαντικό ρόλο στην σωστή τοποθέτηση παίζει και το πινέλο. Πρέπει να είναι μεγάλο, στρογγυλό ,με καλή μαλακή τρίχα κι όχι σαν αυτά που έχουν συνήθως μέσα οι συσκευασίες των ρουζ.
Τέλος, το ρουζ έχει…ηλικία. Στη δεκαετία 20-30, χρειάζεται ένα touch πάνω στα μήλα στο χρώμα της υγείας, ίσα ίσα να τελειοποιήσει το μακιγιάζ. Στα 30-40, το βάζουμε συνήθως στα ζυγωματικά με κινήσεις προς τους κροτάφους για να σβήνει όμορφα και να δείχνει “γωνίες”. Στα 40 plus είναι απαραίτητο πια να βάζουμε ρουζ, για να δίνει λάμψη και ζωντάνια στο δέρμα μας γιατί το έχει ανάγκη. Κατά προτίμηση όχι σκούρες αποχρώσεις, για να μην δείχνει κουρασμένο.
της Πέγκυ Κύρκου
Πηγή:diatrofi.gr
