Η αγωνία των κτηνοτρόφων μας ξεκάθαρα πια έχει να κάνει με το μέλλον του επισιτισμού της χώρας. Τα μεγέθη είναι απογοητευτικά, 15.000 ήδη εγκατέλειψαν το επάγγελμα (ας μη μιλήσουμε για τα παιδιά τους…), η παραγωγή γάλακτος φθίνει ραγδαία, το τοπίο σκοτεινιάζει. Στην ημερίδα του ΣΕΚ και της Ένωσης φυλής Holstein στη Θεσσαλονίκη την 15-3-2013 ακούστηκαν ηχηρότατες οι καμπάνες του επιβιωτικού συναγερμού.
Τι κάνουμε; Τι λείπει; Ενα εθνικό σχέδιο ζωικής και φυτικής παραγωγής. Μια παραγωγή που θα έπρεπε, κατ´ αρχήν, να αντιμετωπίσει τη σημερινή άνιση αναλογία 70-30, τονώνοντας το ζωτικό κεφάλαιο ώστε η ζυγαριά να δείξει 50-50.
Θα πείτε: τόσες δεκαετίες δημοκρατίας, κι ακόμη δεν έχουμε εθνικό σχέδιο;
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ! Το μόνο που ακούς είναι φοροεπιδρομές στα μαντριά, εισαγωγές σε κρέας και γάλα, βοσκοτόπια να μην αναγνωρίζονται πια, αφανισμός σε χοιροστάσια, πτηνοθαλάμους, βουστάσια.
Η ανάγκη για ένα πανεθνικό συμβούλιο χάραξης σωτήριας οδού είναι πλέον διάπυρος.
Η διεπαγγελματική κρέατος είναι μια φλόγα ελπίδας, συγχαρητήρια στους φορείς που δίχως την κεντρική διοίκηση απέδειξαν πως όλα ανατρέπονται, πως όλα σώζονται. Για το γάλα των παιδιών μας, με την πιο αγελαδινή σημασία του όρου, ας δώσουμε τη μάχη, τίποτε δεν χάθηκε, δεν παραιτούμαστε.
