Πριν από λίγες μέρες η κομμουνιστική κυβέρνηση της Κούβας σύναψε συμφωνία με μια βρετανική εταιρεία για την κατασκευή ενός οικισμού με γήπεδα γκολφ αξίας 350 εκατ. δολαρίων. Ο οικισμός θα περιλαμβάνει και κατοικίες οι οποίες θα πωληθούν σε ξένους.
Η συμφωνία αυτή αποτελεί, κατά τον Economist, δείγμα γραφής της ηγεσίας του Ραούλ Κάστρο σε σχέση με τις διαθέσεις απέναντι στις ξένες επενδύσεις.
Υπάρχουν 196 χώρες στον κόσμο και η συντριπτική πλειοψηφία από αυτές διαγκωνίζονται να προσελκύσουν ξένες επενδύσεις.
Στις χώρες που διαγκωνίζονται προσετέθη και η Κούβα. Παραμένει αδιάφορη ακόμη η Βόρεια Κορέα.
Την ώρα που και στην Κούβα η ένδεια αναγκάζει το καθεστώς να προχωρήσει, μετά τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και τη δημιουργία μικρών ιδιωτικών επιχειρήσεων, στο δεύτερο άνοιγμα, αυτό της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, στην Ελλάδα η αριστερά μοιάζει να μην έχει ξυπνήσει ακόμη από το λήθαργο και τη ρητορική του μεσοπολέμου.
Η αξιωματική αντιπολίτευση αναλυτικότερα ανέφερε στο γνωστό τριτοδεθνιστικό ύφος όσων έχουν μαθητεύσει στην ορολογία του ΚΚ: «μοναδικό σχέδιο» της κυβέρνησης για τη χώρα «είναι να τη μετατρέψουν σε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη, ‘παράδεισο’ για το εγχώριο και διεθνές επιχειρηματικό κεφάλαιο και «κόλαση» για τους εργαζομένους.
«…η καταστροφή του περιβάλλοντος, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και οι μισθοί πείνας όχι μόνο δεν συνιστούν στρατηγική για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την οικονομική της ανασυγκρότηση, αλλά μετατρέπουν την Ελλάδα σε μια τριτοκοσμική χώρα», συνεχίζει η Κουμουνδούρου.
Αναλόγου ύφους και λουδίτικου* πνεύματος είναι και η ανακοίνωση του σταλινικού ΚΚ, το οποίο υπογραμμίζει πως «κερδισμένοι» των ιδιωτικοποιήσεων «θα είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, εγχώριοι και ξένοι, που θα αυξήσουν τα ήδη υπέρογκα κέρδη τους».
Όλες οι στατιστικές συγκλίνουν πως οι χώρες που προσελκύουν τις περισσότερες ξένες επενδύσεις επιτυγχάνουν υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα και ανήκουν ή πορεύονται προς τις ανεπτυγμένες οικονομίες και κοινωνίες.
Η Ελλάδα αποτελεί μια από τις λίγες περιπτώσεις που ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης και της πολιτικής σκηνής είναι εχθρικό προς τις ξένες επενδύσεις, χωρίς να εξαιρεί και τις εγχώριες αν είναι ιδιωτικές.
Το φαινόμενο αυτό έχει να κάνει με την μεταπολιτευτική ιδεολογική κυριαρχία της καθυστερημένης εγχώριας αριστεράς, σε συνδυασμό με την ευημερία που δημιούργησαν οι επιδοτήσεις και ο φθηνός δανεισμός.
Αν δεν υπήρχαν οι επιδοτήσεις και ο φθηνός δανεισμός οι στερήσεις θα είχαν απομακρύνει ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης από τα θολά ιδεολογικά περιγράμματα της αριστεράς.
Η κυριαρχία αυτού του είδους της λουδίτικης αριστερής ιδεολογίας με την εχθρότητα προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, το κέρδος, τις ξένες επενδύσεις και τον κρατικοδιαιτισμό ευθύνεται για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και το γεγονός πως οι Έλληνες λαμβάνουν από τους χαμηλότερους μισθούς στη ζώνη του ευρώ.
*Οι Λουδίτες ήταν κίνημα εργατών στις αρχές της βιομηχανικής επανάστασης οι οποίοι κατέστρεφαν τις μηχανές γιατί θεωρούσαν πως τους ανταγωνίζονται και θα τους εκτοπίσουν από τις θέσεις εργασίας.
Του Κώστα Στούπα
Πηγή:capital.gr
