Το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδος μακράν, είναι το πρόβλημα της ανεργίας. Η ανεργία των νέων πλέον έχει γίνει ο κανόνας. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι η πλειονότητα αυτών των ανέργων είναι άνεργοι πάνω από ένα χρόνο.
Υπεύθυνο για αυτή την κατάσταση είναι το πολιτικό σύστημα (όλες οι παρατάξεις) που τόσα χρόνια νόμιζε ότι μπορούσαν να λυθούν τα όποια προβλήματα της ανεργίας προσλαμβάνοντας ανθρώπινο δυναμικό στο δημόσιο ή με διάφορα προσωρινά προγράμματα προκειμένου να απασχοληθούν νέοι (και όχι μόνο) στους δήμους ή ακόμα και στο ίδιο το δημόσιο για μερικούς μήνες.
Αυτή η φόρμουλα εξακολουθεί να είναι η προτεινόμενη συνταγή κατά ορισμένους, καθώς είναι το μόνιμο ζήτημα που θέτει η αριστερά.
Έχω βαρεθεί να το λέω εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ότι η ανεργία δεν θα μειωθεί παρά μόνο όταν δούμε τον ιδιωτικό τομέα να επενδύει με σκοπό το κέρδος, κάτι που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Για μένα, τουλάχιστον, δεν υπάρχει άλλη οδός.
Δυστυχώς, πέραν από θεωρίες για το πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό, το πολιτικό σύστημα έχει αποδειχθεί παντελώς ανεπαρκές.
Να δεχτώ ότι το πολιτικό σύστημα έχει κάποιο άλλοθι τον τελευταίο χρόνο, υπό την έννοια ότι είναι πολύ απασχολημένο με πάρα πολλά προβλήματα και δεν έχει δώσει την δέουσα προσοχή σε θέματα αναδιάρθρωσης του κράτους.
Να δεχτώ ότι δεν είναι πρώτη προτεραιότητα αυτή την εποχή η αλλαγή του νόμου περί ανωνύμων εταιρειών του 1920 (ενώ θα έπρεπε).
Να δεχτώ επίσης ότι δεν είναι άμεση προτεραιότητα να αλλάξει το καθεστώς ώστε να συντελούνται οι γενικές συνελεύσεις των εισηγμένων εταίρων με ηλεκτρονικά μέσα, ώστε να μπορούν να ψηφίσουν όλοι οι μέτοχοι όπου και αν βρίσκονται.
Τι δικαιολογία όμως υπάρχει ώστε να μην αλλάξει το καθεστώς για να μπορεί να δημιουργηθεί μια ανώνυμη εταιρεία με μηδενικό κόστος και να έχει έδρα το σπίτι του καθενός; Τι κόλλημα υπάρχει να καταργηθεί η πληρωμή εισφορών ΟΑΕΕ και να πληρώνονται μόνο όταν η εταιρεία έχει προ φόρων κέρδη, όπως σε πολλές χώρες (και ως ποσοστό επί των προ φόρων κερδών και όχι να είναι fix); Σε τι προσκρούει κάτι τέτοιο;
Για ποιο λόγο ζητείται από κάποιον βεβαίωση εργοδότη, όταν παράλληλα του ζητούν την φορολογική του δήλωση, προκειμένου να ενταχθεί στο πρόγραμμα “Εξοικονόμηση κατ’ οίκον”; Γνωρίζει η πολιτεία ότι κανείς σχεδόν δεν έχει κάνει αίτηση για να πάρει αυτά τα δωρεάν χρήματα, τα οποία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας στον κλάδο της οικοδομής; Γνωρίζει κανείς ότι χρειάζεται τουλάχιστον 1 χρόνο γραφειοκρατίας για να μπορείς να έχεις πρόσβαση σε αυτό το πρόγραμμα;
Ακόμα και αν ανοίξουν όλα τα εργοτάξια ανά την Ελλάδα αυτή τη στιγμή και δημιουργηθούν 100.000 θέσεις εργασίας, δεν θα είναι παρά μια προσωρινή λύση. Κάποτε αυτά τα έργα θα τελειώσουν.
Αλλαγές που θα οδηγήσουν σε μια μόνιμη επιχειρηματική αναζωπύρωση της χώρας και θα δημιουργήσουν το πλαίσιο για δημιουργία μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων μακροπρόθεσμα, εγώ τουλάχιστον ακόμα δεν βλέπω. Και δεν μιλάω για κίνητρα. Από κίνητρα και επιχορηγήσεις έχουμε χορτάσει. Μιλάω για άλλες απλοποιήσεις των διαδικασιών και λειτουργιών του κράτους.
Και όπως έχω ξαναπεί, πολλές από αυτές τις αλλαγές δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, αλλά πολιτικό κόστος, διότι προσκρούουν σε συμφέροντα παραταξιακά και πολιτικά.
Στο μεταξύ όμως η υψηλή ανεργία θα συνεχιστεί (έστω αν πέσει οριακά) διότι ενώ υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν να γίνουν, δεν γίνονται διότι δεν είναι… φως φανάρι σε αυτούς που έχουν την εξουσία και παίρνουν τις αποφάσεις.
Του Γιώργου Καισάριου
Πηγή: capital.gr
