Όταν ο κ. Γ. Προβόπουλος προειδοποιούσε το 2009 για την κρίση που θα ερχότανε, δέχτηκε απίστευτα σκληρές επιθέσεις, εκπορευόμενες από το πολιτικό σύστημα. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα που λέει ότι δεν μπορεί η κυβέρνηση να φορτώνει με νέους φόρους τα γνωστά υποζύγια. Έχουμε γράψει κι άλλη φορά ότι έχουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις εκτιμήσεις του κ. Προβόπουλου απ’ ό,τι στους πολιτικούς μας…
Κι αυτό διότι ο κ. Προβόπουλος δίνει λόγο μόνο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επίσης, δεν ανησυχεί για την επανεκλογή του. Εμείς, λοιπόν, θυμόμαστε ότι ο κ. Προβόπουλος είχε προειδοποιήσει έγκαιρα για την κρίση (έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος του Αυγούστου του 2009). Γιατί, λοιπόν, να μην τον εμπιστευτούμε και σήμερα που μιλάει για φως στο βάθος του τούνελ; Το πιστεύουμε, όπως πιστεύουμε κι ότι η ανάκαμψη της Οικονομίας πρέπει να δώσει οφέλη σε όλη την κοινωνία κι όχι μόνο σε όσους επιβιώσουν της σφαγής.
Ξένα κεφάλαια κάνουν δειλά – δειλά την εμφάνισή τους στην ελληνική αγορά, ελπίζοντας στην ανάκαμψη. Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς προβλέπει ότι μετά το καλοκαίρι θα μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Γενικότερα υπάρχει μία αίσθηση ότι οι αγορές θα «γυρίσουν». Αρκεί αυτό ή θα επαναλάβουμε για άλλη μία φορά το γνωστό περί ευημερίας των αριθμών και πενίας των ανθρώπων;
Ο γενικός δείκτης των τιμών των μετοχών του Χρηματιστηρίου Αθηνών έχει ήδη διπλασιάσει την αξία του. Ας πούμε, λοιπόν, ότι σε έναν χρόνο από σήμερα το Χρηματιστήριο Αθηνών θα βρίσκεται στις 2.200 μονάδες. Είναι κάτι που θα ήθελαν να δουν όλοι οι άνθρωποι της αγοράς. Όπως επίσης και μία ανάκαμψη στις τιμές των ακινήτων. Και εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό. Όλα αυτά είναι καλά. Τα θέλουμε. Το ερώτημα είναι αν όλα αυτά φτάνουν για να πούμε ότι θα βγούμε από το τούνελ της κρίσης.
Η απάντηση είναι πως όχι! Η κρίση αυτή έχει αφήσει μία απλήρωτη υποθήκη και μία μεγάλη πληγή. Η υποθήκη είναι οι μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν γίνει, γεγονός που πιθανότατα να μας οδηγήσει στο μέλλον στο ίδιο ακριβώς σημείο με αυτό που βρισκόμαστε σήμερα. Αν δεν αντιμετωπίσουμε την παθογένεια που δημιούργησε την κρίση, είναι θέμα χρόνου η κρίση αυτή να επανέλθει. Η πληγή είναι οι 1,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας που είναι άνεργοι. Κι όσο περνάει ο καιρός και οι άνθρωποι αυτοί μένουν εκτός παραγωγής, τόσο μειώνονται και οι πιθανότητες της ουσιαστικής επανένταξής τους στην κοινωνία! Άραγε, μπορούμε να μιλήσουμε για ομαλότητα σε μία κοινότητα ανθρώπων, όταν ένα στα 7 μέλη της βρίσκεται στο περιθώριο;
Ο κ. Προβόπουλος θα συνεχίσει να είναι «ενοχλητικός». Γι΄ αυτό και θα εξακολουθήσει να είναι στόχος για αρκετά media. Στο μέλλον ίσως γράψει κι αυτός ένα βιβλίο, όπως έκανε και ο Επίτιμος. Βλέπετε, σε αυτή την χώρα οι άνθρωποι που έχουν πράγματι κάτι να πουν πετροβολούνται όταν είναι σε θέση να προσφέρουν! Όταν αποσύρονται από την ενεργό δράση γεμίζουμε τις αίθουσες για να ακούσουμε τις διαλέξεις τους ή για να υποδεχτούμε τα βιβλία τους. Χούι είναι αυτό, δεν αλλάζει εύκολα!
Του Θανάση Μαυρίδη
Πηγή: capital.gr
