Μια από τις διαταραγμένες σχέσεις με το φαγητό ορίζεται ως Βουλιμία και είναι η υπερβολική αύξηση της όρεξης με την απουσία πληρότητας.

voulimiaΚατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου στα άτομα που πάσχουν από βουλιμία παρατηρείτε η απουσία ελέγχου ‘του πόσο τρώει κάποιος’ . Η βουλιμία συντακτικά είναι μια σύνθετη ‘λέξη’ του “βούς & λιμός = βόδι & πείνα” δηλαδή έτοιμος να καταβροχθίσει ολόκληρο βόδι, ασυγκράτητα με λαιμαργία. Οι πάσχοντες τρώνε τεράστιες ποσότητες φαγητού κάθε είδους. Καθώς έχουν αναφερθεί περιστατικά όπου άτομα έχουν καταναλώσει ωμό κρέας, φαγητό από τα σκουπίδια με αποτέλεσμα μερικές φορές να βλάπτουν τον οργανισμό τους.

Το βάρος των ατόμων που πάσχουν από βουλιμία συνήθως είναι φυσιολογικό. Παρόλα αυτά ασχολούνται συνέχεις με την εικόνα σώματος και πάντα σκέπτονται το φαγητό. Νιώθουν πεινασμένοι, σκέπτονται το σχήμα του κορμιού τους και νιώθουν το βάρος τους να αυξάνεται συνεχώς.

Τα άτομα αυτά δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει σύγχυση των συναισθημάτων . δηλ νιώθουν ‘χοντροί’, αίσθημα πάχους, το αίσθημα ευτυχίας – λύπης είναι διαστρεβλωμένο και συνδεδεμένο μόνο με την εικόνα σώματος και το βάρος.

Με δύο λέξεις θα λέγαμε πως η βουλιμία είναι μια διατροφική διαταραχή και αυτό γιατί η υπερκατανάλωση, η διαταραγμένη σχέση με το φαγητό και η χρήση εκκαθαριστικών μεθόδων ή μη αποτελούν μερικά από τα συμπτώματα μιας διατροφικής διαταραχής. Μπορεί να ξεκινάει από μερικά πολυφαγίκα επεισόδια μα η εξέλιξη της συνδέεται με την αναζήτηση τρόπου και τεχνικής ανακούφισης και μείωση της ένοχης που αισθάνονται μετά το βουλιμικό επεισόδιο. Με εκκαθάριση με την χρήση είτε καθαρκτικών είτε αυτοπροσκαλούμενου εμετού είτε με όποια άλλη τεχνική, το άτομο μπορεί να φτάνει σε σημείο να κινδυνεύει η ζωή του λόγο χημικής ανισορροπίας, κόπωσης, τάσης για λιποθυμία, σοβαρή αιμορραγία κ.α. που μπορεί να προκληθούν. Η εκκαθάριση είναι μερικοί από τους τρόπους οπού το άτομο νιώθει ανακούφιση μετά από ένα βουλητικό επεισόδιο. Σταδιακά όμως γίνεται ένας τρόπος διαχείρισης των συναισθημάτων. Όμως προοδευτικά αν υπάρχει διάρκεια & συχνότητα των βουλιμικών επεισοδίων η βαρύτητα της κατάστασης θα φτάσει σε μορφή κλινικής διατροφικής διαταραχής .

Μερικά από τα συμπτώματα της βουλιμίας:

Συχνότητα βουλιμιών επεισοδίων 2-3φορές την εβδομάδα.

  • Υπερβολική κατανάλωση φαγητού.
  • Απουσία αισθήματος κορεσμού ‘πάντα αισθάνονται πεινασμένοι’.
  • Εκκαθάριση μέσω καθαριστικών ή εμετού.
  • Η αποφυγή γευμάτων , έλεγχος της πείνας μέσω κατανάλωσης αναψυκτικών ή καφέ.
  • Υπερβολική γυμναστική μετά το βουλιμικό επεισόδιο

Η βουλιμία είναι μια ψυχολογική ασθένεια και μερικά από τα συμπτώματα που συνυπάρχουν συνδέονται :

  • από ντροπή και ενοχή,
  • μυστικότητα,
  • υπερβολικό φόβο αύξηση βάρους,
  • υπερβολική ανησυχία για την εικόνα σώματος,
  • μειωμένη εγκράτεια,
  • απουσία πειθαρχίας

Πριν από ένα βουλιμικό επεισόδιο τα άτομα αισθάνεται τεράστια ένταση και με την πρώτη μπουκιά επέρχεται η ανακούφιση για πολύ μικρού χρονικό διάστημα ακολουθεί αίσθημα ενοχής -απελπισίας-. Η ακριβώς επόμενη σκέψη είναι πως θα ξανά νιώσει και πάλι ανακούφιση, έτσι και οδηγείται με ανησυχία και πάλι όμως στην εκκαθάριση. Η εκκαθάριση όπως και ο εμετός είναι αναποτελεσματικά όσο αφορά τον έλεγχο του βάρους. Οι περισσότερες θερμίδες έχουν είδη απορροφηθεί πριν την χρήση των καθαρκτικών. Μετά από μια εκκαθαριστική τεχνική στο άτομο προκαλείται πολύ πόνο τον οποίο πιστεύει πως του αξίζει. Παρόλα αυτά το επαναλαμβάνει πολλές φορές μέσα σε μια εβδομάδα ακόμα και μέσα σε μια μέρα. Και όλο αυτό για να αισθανθεί ανακούφιση και ελευθερία από τις θερμίδες που κατανάλωσε. Σχεδόν πάντα σκέφτονται και αποφασίζουν ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί, στην πράξη όμως οι υποσχέσεις δεν μπορούν τηρηθούν και τα άτομα νιώθουν αβοήθητα.

Για την θεραπεία λοιπόν της βουλιμίας καλό θα ήταν η συνύπαρξη και του ψυχολόγου και του διατροφολόγου γιατί δεν είναι μια απλή ψυχολογική ασθένεια. Έτσι αρχικά ο διατροφολόγος θα βοηθήσει το άτομο να επανέλθει σε μια σωστή διατροφική συμπεριφορά σε σύντομο χρονικό διάστημα ανεξάρτητα από τις παρενέργειες της ασθένειας. Η σταθερή επιστροφή στην φυσιολογική κατανάλωσης της τροφής , η διακοπή των αντισταθμιστικών συμπεριφορών (όπως εκκαθάριση), τα μικρά συχνά γεύματα, και η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά, θα έχει σαν αποτέλεσμα αλλαγή στη διάθεση καθώς η χημεία του εγκεφάλου επιστρέφει στα φυσιολογικά. Μόνο τότε το άτομο θα είναι κινητοποιημένο ως προς την αλλαγή. Ο ψυχολόγος από την μεριά του εύκολα θα μπορεί να βοηθήσει το άτομο να αναγνωρίσει τα συναισθήματα του και να τα διαχειριστεί αποτελεσματικά χωρίς να έχει ανάγκη να καταφύγει σε υπερκατανάλωση φαγητού και εκκαθάριση. Επομένως άμεσα το άτομο θα ανακτήσει τις δυνάμεις του. Θα πάρει δύναμη ανά καταλάβει πιο είναι πραγματικά το θέμα που έχει να αντιμετωπίσει. Με την κατάλληλη θεραπεία ο ειδικός μπορεί να γεμίσει με ελπίδα όλα τα άτομα που νιώθουν αβοήθητα και υποφέρουν σιωπηλά, δεν πρέπει πια να ντρέπονται να ζητήσουν βοήθεια γιατί οι προοπτικές ανάρρωσης είναι πολύ καλές.

Της Ανθούλας Π. Ρόμπου Διατροφολόγου – Διαιτολόγου

Πηγή: diatrofi.gr