«Ο Σπύρος Παπαγιάννης έφυγε από τη ζωή, στα 33 του χρόνια, στις 14 Απρλίου 2012. Πρώην μέλος της εθνικής ομάδας ποδηλασίας, τα τελευταία δέκα χρόνια δημοσιογραφούσε με ένα ασίγαστο «ποδηλατικό» πάθος.
Η διαδρομή του απρόσμενα σύντομα, αλλά γεμάτη με ό,τι ακούραστα ποθούσε». Με αυτά τα λόγια γραμμένα σε μαύρο φόντο αρχίζει ένα ημίωρο αφιέρωμα στον συνάδελφο Σπύρο Παπαγιάννη που πολλοί τον έμαθαν από τις περιγραφές του στο Eurosport όταν και είχε την ευθύνη της κάλυψης μεγάλων ποδηλατικών events. Το πρωί του Σαββάτου βρέθηκα στο αμφιθέατρο του «9,84» στο Γκάζι και παρακολούθησα την προβολή αυτού του αφιερώματος που ετοίμασαν οι φίλοι του Βασίλης Κωνσταντόπουλος και Γιώργος Βασιλείου, άνθρωποι που στη δουλειά είναι σαν παιδιά μου, αλλά στη ζωή πραγματικοί φίλοι. Υπερπολύτιμος κρίκος στην αλυσίδα ο μοντέρ Νίκος Αράπογλου.
Τρεις άνθρωποι που κατέθεσαν την ψυχή τους για να γνωρίσουμε εμείς έναν άνθρωπο με πάθος σε ένα βίντεο που μπορείτε όλοι να δείτε στο www.themonitor.gr. Σε κάτι περισσότερο από μισή ώρα κατάλαβα πως μπορεί το πάθος του ενός να επηρεάσει εκατοντάδες. Από τους φίλους του Βασίλη και Γιώργο, μέχρι τον Αλκίνοο Ιωαννίδη κι από την ανιψιά του Χρυσάνθη μέχρι έναν φίλο που δεν τον γνώρισε ποτέ αλλά αποκαλεί μπροστά στην κάμερα τον Σπύρο μέντορά του! Ο Σπύρος χάθηκε στην άσφαλτο, αλλά η αγάπη του για το ποδήλατο θα ζει για πάντα και θα την κουβαλούν στα χρόνια και στα μελλοντικά τους άσπρα μαλλιά οι φίλοι του. Δείτε το αφιέρωμα αυτό και θα καταλάβετε πολλά μέσα από μία ανεπιτήδευτη ματιά αυτών που θέλουν να κρατήσουν τη μορφή του ζωντανή. Και τα κατάφεραν, όπως κατάφερε και ο Αλκίνοος να με συνταράξει στο τέλος με μία κουβέντα που υπερβαίνει τη θεματική του αφιερώματος και αφορά όλους μας. Μία απάντηση στην ερώτηση τι θα ήθελε να πει στον Σπύρο αν τον είχε κοντά του: «Αυτό που θα του έλεγα τώρα αν είχα την ευκαιρία θα ήταν “έλα να κάνουμε λίγο παρέα”. Νομίζουμε ότι τα χρόνια είναι για πάντα κι ότι όλα μπορούν να γίνουν αργότερα. Είναι τελικά πολύ σημαντικό όταν βρίσκεις έναν άνθρωπο που ταιριάζεις και νομίζεις ότι έχει να ζήσεις κάτι ουσιαστικό μαζί του, να το κάνεις».
Γι’ αυτό λοιπόν να κάνουμε παρέα με όσους ανθρώπους θέλουν να μας δώσουν και είναι διατεθειμένοι να πάρουν. Να κάνουμε παρέα με τα όνειρά μας. Να κάνουμε παρέα…
Tου Γιάννη Κυφωνίδη
Πηγή: protagon.gr
